Manastirska tura: Bogata istorija u skromnom Muzeju Srpske pravoslavne crkve

Popularna Manastirska tura svakako treba da obuhvati i glavni grad Srbije, Beograd, a pored hrama Svetog Save, treba obići i Muzej srpske pravoslavne crkve.

U zgradi Patrijaršije, smeštene na prostoru Varoš kapije (Kosančićev venac – naziv od 1872. godine) nalazi se Muzej Srpske pravoslavne crkve sa predmetima od neprocenjive kulturne, umetničke, ali i verske vrednosti.

Najvrednija kolekcija rukopisnih i štampanih crkvenih knjiga, graviri, odežde, sakralni predmeti od metala, drveta i kostiju, sedefa i kože... samo su neki od eksponata koji prikazuju istorijat Srpske pravoslavne crkve od vremena Stefana Nemanje i Svetog Save do savremenog doba.

Obavezno treba videti plaštanicu kralja Milutina s kraja 13. i početka 14. veka, zatim odore svetog kneza Lazara, mitra Katarine Kantakuzin, te pohvale monahinje Jefimije, povelje cara Dušana, kivot svetog Stefana Dečanskog (1343. godina), povelje Vuka Brankovića, kao i Dečansko apokrifno jevanđelje (13. vek).

Valjalo bi pogledati i mnoge povelje, privilegije, sinđelije i diplome poput povelja Kralja Vukašina, cara Dušana, zatim prepis povelje kneza Lazara (manastiru Ravanica), despota Jovana Brankovića… a tu su i povelje vlaških vladara Konstantina Basarabe i Šerbana Kantakkuzina, kao i Vasilija, moldavskog vojvode. Povelje ruskih careva Aleksandra Mihajloviča i Petra velikog pokazatelj su ondašnjih odnosa Srba i Rusa.

Turska dokumenta fruškogorskim manastirima (mahom iz druge polovine 16. i celog 17. veka) čine svojevrsnu celinu, a tu su i brojne bogoslužbene knjige štampane u Mlecima, Moskvi, Riminiku i Beču, kao i one štampane u Sremskim Karlovcima u 18. veku. Takođe, veliki broj grčkih, ruskih i vlaških rukopisnih, ali i štampanih knjiga, deo su ovog fonda. U posebnu celinu se ubrajaju privilegije i dokumenta austrijskih vladara (cara Ferdinanda III, Leopolda VI, Josifa II, carice Marije Terezije i Franje Josifa).